Shpjegimi i shkurtimit te namazit në udhëtim (Abdullah Bin Baz)

Pyetje:
Dëshirojmë të na shpjegoni shkurtimin e namazit në udhëtim.
A është saktësuar se Profeti salallahu alejhi ve selem e ka plotësuar namazin në udhëtim?
A përcaktohet udhëtimi me distancë apo kohë të caktuar?
Shpresojmë sqarimin e këtyre çështjeve me argumentet përkatëse nga Kurani dhe Suneti. Allahu u shpërbleftë me të mira.

Përgjigje:
Profeti salallahu alejhi ve selem e kishte zakon që, kur udhëtonte, e falte drekën dy rekate, ikindinë dy rekate dhe jacinë dy rekate.
Kështu vepronte, derisa kthehej nga udhëtimi i tij.
Kjo është që dihet nga Profeti salallahu alejhi ve selem.
Transmetohet se Profeti salallahu alejhi ve selem herë e shkurtonte namazin në udhëtim, herë e plotësonte, por kjo nuk është e saktë, përkundrazi, ajo që dihet dhe që është vërtetuar nga Profeti salallahu alejhi ve selem, në hadithe, të sakta është se ai e shkurtonte namazin në udhëtim, derisa të kthehej. Kurse akshamin e falte gjithmonë tre rekate, si në qëndrim, ashtu dhe në udhëtim.
Po ashtu sabahun e falte gjithmonë dy rekate, bile falte edhe sunetin e sabahut, si në qëndrim, ashtu dhe në udhëtim, dy rekate të shkurtra. Ndërsa sunetet e drekës, ikindisë, akshamit dhe jacisë nuk i falte kur ishte në udhëtim. Kërkohet nga muslimani që të veprojë ashtu siç ka vepruar Profeti salallahu alejhi ve selem në udhëtim.
Udhëtim tek dijetarët konsiderohet ajo distancë që përshkohet për një ditë-natë (e më shumë), e cila përafërsisht përcaktohet me 80 kilometër, qoftë që udhëton me makinë, apo me avion, apo me anije, apo me vapor, etj.
Ky është mendimi i shumicës së dijetarëve. Kjo largësi, apo e përafërt me të, konsiderohet udhëtim, sepse kjo është që njihet në zakonin e muslimanëve si udhëtim.
Pra, nëse dikush udhëton këtë lloj largësie apo më shumë, konsiderohet udhëtar, qoftë që udhëton në këmbë, apo me deve, apo me makinë, apo me avion, apo me mjete detare, etj.
Disa dijetarë kanë thënë se udhëtimi përcaktohet sipas zakonit të banorëve të zonës dhe nuk përcaktohet me distancë të caktuar me kilometra, përkundrazi, çdo distancë që në zakonin e atij populli quhet udhëtim, do e konsiderojmë udhëtim dhe e kundërta.
Më i saktë është mendimi i shumicës së dijetarëve, dmth përcaktimi i distancës me kilometra siç e përmenda më lart.
Shumica e dijetarëve këtë e kanë zgjedhur, ndaj është mirë t’i përmbahemi kësaj sepse kjo është e transmetuar dhe nga sahabët, të cilët e njihnin fenë dhe Sunetin e Profetit salallahu alejhi ve selem më mirë se çdokush tjetër.

Sheikh Abdul Aziz Ibn Abdullah Bin Baz (Allahu e meshirofte)

Cili është gjykimi islam për përdorimin e fjalës zotëri në bisedë?

Pyetje: A ka ne islam ndonja gjykim per perdorimin e fjales \"zoteri gjate bisedes?

Përgjigje: Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit

Falënderimi i takon Allahut. Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të Dërguarin e fundit të Allahut, mbi familjen e tij, shokët e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në Ditën e Gjykimit.

Nëse s'e përdor më mirë është, po ama nëse e përdor s'ka gjë që bie ndesh me sheriatin, sepse te përdoruesit e kësaj fjale nuk kuptohet asgjë tjetër vetëm se respektimin e personit që i drejtohesh

dhe se s'ka kuptimin se ti po e konsideron atë si Zot përvec Allahut. Argument për këtë është shumësi dhe femërorja e kësaj fjale.

Kaq mjafton përsa i përket gjuhës shqipe, ndërsa në arabisht është mëse e qartë se mund të përdoret dhe është përdorur ne tekstet hyjnore, madje termi "inehu rabij" po të përkthehej fjalë për fjalë "me të vërtetë ai është Zoti  im". Bëhet fjalë për Jusufin alejhi selam kur kishte për qëllim  ministrin ose kur tha: "Udhkurni inde rabike" më kujto tek zoti yt - mbreti.

Ose përdorimi i fjalës "sejid" në gjuhën arabe. S'kemi  parë për përdorimin e saj te njerëzit problem siç e përdori vetë Profeti salallahu alejhi ue selem kur tha: "Kumu i la sejidikum" - çohuni te zotëria juaj.

Kështu habitem megjithëkëto argumente të qarta kur dëgjoj për disa injorantë të cilët madje kanë botuar libra ku i bëjne qafira ata dhe ato që e përdorin këtë shprehje në bashkëbisedimet e tyre.

E injoranca nuk ka brirë!

Ahmed Kalaja

Burimijetes.com

16.08.2008

Në punë nuk më lejojnë të fali namaz ose ta vë shaminë.

Pyetje:

Selam alejkum!

Jetoj në perëndim qe një kohë të gjatë. Qe një muaj kam filluar me punu në shtëpi të pleqve dhe në punën time nuk po më lejojnë të fali namaz ose ta vë shaminë. Nuk di se çfarë të bëj?
Unë duhet të punoj pasi kam dy fëmijë të vegjël e burri nuk punon. Unë jam ajo që duhet ta mbaj familjen. Çfarë duhet të bëj tani? Namazin po e fali kur po kthehem në shtëpi por 
vetëm ikindinë, akshamin dhe jacinë mund ta fali me kohë. Sabahun dhe drekën nuk po mundem t'i fali me kohë dhe ndonjëherë nuk mundem ta mbërrij as ikindinë sepse si po e kryej punën, po shkoj t'i marr fëmijët në çerdhe e pastaj kthehem në shtëpi e derisa sa po e bëj bukën e po u jap fëmijëve po më ik koha.
Për mbulesë është një problem shumë i madh jo vetëm për mua por për çdo muslimane ku jetoj unë sepse ato që kanë mbulesa nuk po i marrin në shumë vende të punës. Ju lutem, më ndihmoni! Çfarë duhet të bëj?
All-llahu ju bekoftë!



Përgjigje:

Alejkum selam ve Rahmetullah!

Motër myslimane, ju duhet ta dini se Allahu nuk e ka ngarkuar femrën në asnjë mënyrë që të sigurojë kushtet jetësore as për familjen e saj e madje as për vete, përveç në raste të jashtëzakonshme. Femra mund të jetë bijë, motër, bashkëshorte, nënë e dikujt prej meshkujve, që obligohen për kujdesin social ndaj familjarëve të tyre duke vu në theks të veçantë gjininë femërore dhe fëmijët. 

Nuk i kam të njohura arsyet përse burri i juaj nuk punon, por megjithatë kjo nuk justifikon punësimin tuaj në një vend që ndeshet me dy urdhra shumë të rëndësishëm islamë; namazin dhe mbulesën e femrës. Puna e juaj shumë e rëndësishme do të ishte të kujdesesh në edukimin e atyre dy dritave, dy fëmijëve tuaj, që kanë shumë nevojë për edukatën e nënës e jo për paranë e saj, e sidomos këtyre kohëve, që edukata familjare ndaj fëmijëve është tejet jo-prezente dhe ata janë shumë në rrezik si gjeneratë e nesërme, si rezultat i mungesës së edukatës familjare, dhe kjo ngjan si në vet trojet shqiptare e mos të flasim më për në mërgatë. 

Vendi ku ju jetoni (edhe pse i panjohur për mua) ndoshta ju pengon për mbulesë, por e ka tjetrën që për ju siguron asistencën sociale, në rast se burri i juaj është i paaftë për punë.

Andaj duke u nisur nga rregulli islam se femra nuk obligohet për sigurimin e kafshatës së gojës, si dhe duke u bazuar në mos-mundësinë e përfilljes së dy urdhrave kur'anor shumë të rëndësishëm në bazë të të cilëve varet edhe dynjaja e juaj e edhe ahireti i juaj, mendoj se ju duhet ta ndërprisni menjëherë punën aty dhe të përqendroheni në kryerjen e detyrave tua e jo të burrit pasi secili ka për të dhënë llogari për detyrat e veta e jo të tjetrit.

Allahu e di më së miri

Muhamed Dërmaku

pertymoter.net

05-Pyetje: Ka miliona njerez qe nuk u ka mberritur thirrja islame. Cili eshte gjykimi per ta?A eshte perfundimi i tyre Zjarri? Nese pergjigja eshte “po”, atehere cili eshte gjynahu i tyre, perderisa nuk u erdhi thirrja islame? Nese ata do te hyjne ne Xhenet, si mund te hyjne ne te, edhe pse nuk i kane kryer obligimet ndaj Zotit te tyre? Shpresoj sqarimin e kesaj çeshtjeje, Allahu jua shpreblefte.

Pergjigje: Fjala me e sakte qe mund te thuhet per keta njerez, eshte se do te sprovohen ne Diten e Gjykimit. Kush i bindet urdhrit, do te hyje ne Xhenet dhe kush refuzon, do te hyje ne Zjarr. Allahu i Madheruar thote: “E nuk ishim ndeshkues deri sa t’u dergonim atyre te derguar.” (Isra, 15)
Ibn Kajimi e ka shtjelluar kete teme ne fund te librit te tij “Tarik el hixhratejni” dhe çdokush qe deshiron te dije me teper, le t’i kthehet librit, se ne te do te gjeje ate qe deshiron te dije, inshallah.

04-Pyetje: Cili eshte gjykimi i atij personi qe vdes duke bere nje veper, pa e ditur se ajo eshte shirk?

Pergjigje: Kush vdes ne shirk, eshte ne nje rrezik te madh, sepse Allahu thote: “E nese bejne shirk, do te shkaterrohet ajo qe punuan.” (En Am, 88)
“Nuk duhet qe idhujtaret te ndertojne (e te kujdesen per) xhamite e Allahut, duke qene deshmues per vetet e tyre se ata jane mohues. Atyre iu shkaterruan veprat dhe ata jane pergjithmone ne zjarr.” (Teube, 17)
“I veshtruam punet e tyre dhe i beme ato pluhur e hi.” (Furkan, 23)
“Vertet Allahu nuk fal qe t’i behet shok Atij dhe fal çdo gje tjeter perveç tij (shirkut), per ate qe do.” (Nisa, 48)
Ky eshte paralajmerimi per ta dhe perfundimi i tyre eshte i njejte me perfundimin e te gjithe mohuesve. Gjykimi i tyre ne dynja eshte se nuk lahen, nuk u falet xhenazja dhe nuk varrosen ne varrezat e muslimaneve. Ndersa çeshtja e atij qe nuk i ka ardhur thirrja – Kurani dhe Sunneti – i perket Allahut ne Diten e Gjykimit, si te gjithe njerezit e tjere qe nuk u njohen me thirrjen e profeteve. Mendimi i sakte i dijetareve, per sa u perket ketyre personave, eshte se do te sprovohen ne Diten e Gjykimit. Kush pergjigjet, do te hyje ne Xhenet dhe kush refuzon, do te hyje ne Zjarr.
Per me teper flet per kete teme Ibn Kajimi ne librin e tij “Tarik el hixhretejni”, ku thote: “Mendimi i tete: Ata do te sprovohen ne etapat e Dites se Kijametit dhe u dergohet atyre dhe çdokujt qe nuk i ka ardhur thirrja, nje i derguar. Kush i bendet te derguarit, do te hyje ne Xhenet dhe kush e kundershton, do te hyje ne Zjarr. Ne kete menyre, disa prej tyre do te jene ne Xhenet e disa te tjere ne Zjarr.”
Ky mendim i perfshin te gjitha argumentet e ardhura per kete teme. E nese ndonje prej tyre eshte injorant dhe i paditur per shirkun qe vepron, atehere çeshtja e tij eshte tek Allahu dhe gjykimi per te eshte ne baze te punes se tij te jashtme. Nese puna e tij e jashtme eshte shirk, gjykimi per te eshte si gjykimi per te gjithe idhujtaret dhe çeshtja e tij i perket Allahut, i Cili eshte i Ditur per çdo gje.

 

03-Pyetje: A ka justifikim per shkak te injorances, ne çeshtjet e Teuhidit qe jane prej kushteve te fese? Cili eshte gjykimi i berjes se nje personi kafir, nese per shkak te injorances ben vepra qe jane shirk?

Pergjigje: Ne çeshtjet e Teuhidit nuk ka justifikim, nese ndodhet mes muslimaneve. Ndersa çeshtja e atij qe eshte larg muslimaneve dhe injorant per keto çeshtje, i perket Allahut dhe gjykimi i tij eshte si gjykimi i atyre qe nuk u njohen me te verteten dhe do te sprovohen ne Diten e Gjykimit,
Kush ndodhet midis muslimaneve dhe degjon ajetet e hadithet dhe nuk ua ve veshin dhe as nuk ka interes per to, nderkohe qe adhuron varret duke kerkuar ndihme prej tyre apo shan fene, atehere ky person eshte kafir, ashtu siç mund te themi per nje njeri konkret se ky eshte kafir. Detyre per kryetaret e muslimaneve eshte qe t’i kerkojne atij te pendohet, e nese refuzon, atehere vritet. Po ashtu edhe ai qe tallet me fene apo ben te lejuar ate qe Allahu e ka bere haram, si per shembull te thote se zinaja eshte hallall, alkooli eshte hallall apo se lejohet gjykimi me ligje te tjera perveç ligjit te Allahut. Te gjitha keto te nxjerrin nga Islami, Allahu na ruajtte prej tyre!
Obligim per çdo qeveri muslimane eshte te gjykoje me ligjet e Allahut dhe t’i kerkoje te pendohet çdokujt prej popullit te tyre, qe vepron nje veper qe te nxjerr nga Islami. E nese personi nuk pendohet, eshte obligim vrasja e tij, siç thote Profeti (alejhi selam”): “Ate qe e nderron fene e tij, vriteni!” (Buhariu ne “Sahihun” e tij)
Ne dy “Sahihet” transmetohet se Muadh bin Xhebeli urdheroi disa kryetare vendesh qe ta vritnin ate qe dilte nga feja, nese nuk pendohej dhe tha: “Ky eshte gjykimi i Allahut dhe te Derguarit te Tij.”
Eshte obligim qe ky vendim dhe ky ndeshkim te zbatohet nepermjet kryetarit te shtetit apo gjykatave islame, ne menyre qe te zbatohet gjykimi i Allahut me nje dituri dhe njohje te plote nga ana e kryetarit te shtetit.
Allahu e permiresofte gjendjen e te gjithe muslimaneve, Ai eshte Degjuesi, i Aferti.

 

02-Pyetje: Cili eshte ndryshimi ndermjet kufrit dhe shirkut?

Pergjigje: Kufri eshte refuzimi i se vertetes dhe mbulimi i saj, si per shembull ai qe refuzon obligimin e namazit, zekatit, agjerimit te Ramazanit, Haxhin apo obligimin e bindjes ndaj prinderve  etj.
Gjithashtu si shembulli i atij qe mohon se eshte haram imoraliteti (zinase), pija alkoolike, mosbindjes ndaj prinderve etj.
Ndersa shirku eshte veprimi i disa adhurimeve per dike tjeter, pervec Allahut, si per shembull kerkimi i ndihmes nga te vdekurit, xhindet, nga ata qe jane gjalle por nuk jane te pranishem, idhujt, yjet apo therja e kurbanit per ta, zotimi per ta etj.
Emertohet kafiri si idhujtar dhe idhujtari si kafir, siç thote Allahu ne Kuran: “E kush lut dike tjeter bashke me Allahun, per te cilin nuk ka argument, llogaria e tij eshte tek Allahu. Pa dyshim se Ai nuk i shpeton kafiret.” (Mu’minun, 117)
Gjithashtu, i Lartesuari thote: “Vertet atij qe i ben Allahut rival, Allahu ia ka ndaluar Xhenetin dhe vendi i tij eshte zjarri.” (Maide, 72)
Po keshtu, i Lartesuari thote: “Ky eshte Allahu, Zoti juaj. I Atij eshte Sundimi e ata qe i lutni pervec Tij, nuk zoterojne as edhe kitmir-in (cipa mbeshtjellese e berthames se hurmes). Nese ju i lutni, ata nuk e degjojne lutjen tuaj. Po edhe nese e degjojne, nuk ju pergjigjen dot dhe ne Diten e Kijametit do ta mohojne adhurimin tuaj per ta. Askush nuk te njofton si i Dituri.” (Fatir, 13-14)
Ne keto ajete te sures Fatir, Allahu i cilesoi shirk lutjet per idhujt dhe ne ajetin e sures Mu’minun e cilesoi kufer kete veper.
Allahu i Madheruar thote ne suren Teube: “Duan ta fikin driten e Allahut me gojet e tyre e Allahu nuk e lejon kete, por Ai do ta plotesoje dritet e Tij, edhe nese e urrejne kete gje kafiret. Ai eshte i Cili e dergoi te Derguarin e Tij me udhezimin dhe fene e drejte per ta ngritur ata mbi çdo fe, edhe nese e urrejne kete gje idhujtaret.” (Teube, 32-33)
Pra, i celesoi edhe kafire, edhe si idhujtare, domethene qe kafiri emertohet edhe si idhujtar, ashtu siç edhe idhujtari emertohet kafir. Ajetet dhe hadithet per kete teme jane te shumta, prej te cilave edhe fjala e Profetit (alejhi selam): “Midis personit dhe kufrit e shirkut, eshte lenia e namazit.” (Muslimi ne “Sahihun” e tij nga Xhabir bin Abdilahu)
Dhe: “Marreveshja ndermjet nesh dhe atyre eshte namazi, kush nuk e fal ate, ka mohuar.” (Ahmedi, Ebu Daudi, Tirimidhiu, Nesaiu, Ibn Maxhja me zinxhir te sakte nga Burejde bin el Husejbi)

01-Pyetje: A mjafton shqiptimi i shtylles se pare qe eshte deshmia “Eshhedu en la ilahe il Allah ue ene Muhameden resulullah”, apo patjeter duhet veprimi i gjerave te tjera, ne menyre qe te plotesohet islami i personit?

Pergjigje: Ne qofte se deshmon kafiri (jobesimtari) Shehadetin me vertetesi e sinqeritet, duke qene i ditur per domethenien e tij dhe ato pune qe kerkon kjo fjale, hyn ne Islam dhe kerkohet prej tij falja e namazit, bashke me obligimet e tjera. Kur Profeti (alejhi selam) e dergoi Muadhin ne Jemen, i tha atij: “Ftoji ata derisa te deshmojne ‘La ilahe il Allah ue ene Muhameden resulullah’, e nese te binden ty ne kete, atehere beju te ditur se Allahu ka bere obligim per ta pese namaze gjate nates dhe dites. Nese te binden ne kete, atehere beju te ditur se Allahu i ka obliguar me sadakane qe merret nga te pasurit e tyre dhe u jepet te varferve te tyre.” (Buhariu, Muslimi)
Pra, i urdheroi per namaz dhe zekat, vetem pas Teuhidit dhe imanit ne te Derguarin. Nese kafiri e ben kete, atehere ai ka gjykimin e muslimanit, e pastaj kerkohet prej tij falja e namazit dhe obligimet e tjera. E nese nuk i realizon keto, atehere per te ka gjykime te tjera. Nese le namazin, udheheqesi musliman i vendit i kerkon atij qe te pendohet, e nese nuk pendohet, vritet. Keshtu, per te gjitha obligimet e tjera mosvepruesi i tyre ndeshkohet sipas asaj qe e meriton.